میـــدونــی خـــدا 

تـــــو دنیــــات 

گاهی اوقات آدما به جایی می رسن که دلشون می خواد 

داد بـزنـن و بـگـن 

"بسه دیگه نمی کشم" 

مـیـدونـی مـن بـه اونجــا رسیــدم 

صــدای خــورد شدنــم رو حـس مـی کنــم 

امـا عـرضــه ی فریــــــــــــــــــــــ ــــــــاد زدن نـدارم 

شـایـد اگــه داد بــزنــم ســـریـع بیــای 

ولــی مثــل آدمــی شــدم کـه مـی خـواد داد بـزنـه و انـگار 

یکــی جــلو دهنــش رو گـرفتــه 

واسـت نــوشـتم چــون نتونسـتـم داد بـزنـم 

حــس بــدی دارم 

تنــهایی شکستــن بــا وجــود اینــکه بـدونـی 

چـنـد نفــر دوسـت دارن خیـلـی بــــده 

اینکــه فـقـط بـه خـاطـر اونـا تحـمل کنــی 

و بـازم مـثل همـیشه در جـواب سـوالاشـون بـگـی 

خیـلی خـوبــــــــم و بـــزنــی زیــر خنـــده 

تو دنیـات ماسـک زنـدگیـت بهــم چسبیــده خــــدا